śladami HISTORII suwałk

Rusyfikacja na Suwalszczyźnie była częścią szerszej polityki rusyfikacyjnej prowadzonej przez władze carskie na ziemiach polskich w XIX wieku, zwłaszcza po powstaniach narodowych. Po upadku powstania listopadowego w 1831 roku i powstania styczniowego w 1863 roku władze rosyjskie intensyfikowały działania mające na celu osłabienie polskiej tożsamości narodowej i wprowadzenie języka rosyjskiego jako dominującego w administracji, szkolnictwie i życiu publicznym. Na Suwalszczyźnie zamykano polskie szkoły, a na ich miejsce powstawały placówki rosyjskie, gdzie nauczanie odbywało się w języku rosyjskim. Istotnym elementem rusyfikacji była również likwidacja polskich instytucji kulturalnych i ograniczanie działalności Kościoła katolickiego. Wprowadzono represje wobec duchowieństwa katolickiego, a unickie parafie przymusowo przekształcano na prawosławne. Mieszkańcy Suwalszczyzny, którzy sprzeciwiali się rusyfikacji, narażeni byli na represje, w tym konfiskatę majątków, zesłania na Syberię i inne formy prześladowań. Pomimo tych działań Suwalszczyzna pozostawała jednym z regionów silnego oporu polskiego społeczeństwa przeciwko polityce zaborcy.